Балчик се наоѓа во североисточниот дел на бугарското Црно Море, 40 километри од Варна и 20 километри од Каварна.
Балчик се наоѓа на морскиот брег, во регион со умерена континентална клима. Просечната температура во јули е 22 Целзиусови степени, а температурата на морската вода во текот на летото достигнува 24 степени Целзиусови.
Градот бил основан пред 26 века од грчките доселеници по име Крунес. Во 6 век п.н.е., градот го добил името по грчкиот бог на виното и радоста – Дионис – Дионисиополис.
Во IV век п.н.е., Дионисиополис бил многу важен стопански центар. Тоа го покажуваат пронајдените монети, кои биле ковани во градот. На нив било врежано името на богот Дионис. Култите за Богот на виното и Големата Мајка Божица Кибела беа во голема мера распространети.
Во 1 век од нашата ера, градот станал дел од Римската империја, а својот најголем просперитет го достигнал во 2-3 век. По поделбата на Римската империја во 395 година, близината на Константинопол – главниот град на Источното Римско Царство, имала значително влијание врз развојот на градот. Тогаш населбата се претворила во важен административен и пристанишен центар. Во 544 – 545 година, градот бил срушен од силен земјотрес кој предизвикал високи плимни бранови. Жителите кои преживеаја се преселија и одново почнаа да ја градат својата населба на местото на денешниот станбен дел на Хоризонт во Балчик. Во раниот среден век, градот бил еден од регионалните центри на Бугарската империја. Кон крајот на XIV век Добруџа била освоена од Турците Османлии, а на крајот на XVI век. градот веќе го добил името Балчик. Балчик бил ослободен од Отоманската доминација на 31 јануари 1878 година.
На почетокот на 20 век тука била изградена најголемата воденица на Балканскиот Полуостров. Од градот беа извезени речиси 70.000 тони жито, а за оваа намена беа искористени повеќе од 500 бродови. Зрното патувало во Англија, Белгија, Германија, Данска итн.
Областа Јужна Добруџа, во која се наоѓа Балчик, била припоена во 1917 година, на крајот на Втората балканска војна, и на овој начин Силистра, Тутракан, Добрич, Балчик. а Каварна останала надвор од границите на Бугарија. Од 7 септември 1940 година, Јужна Добруџа била вратена во Бугарија.
Најголемото обележје на Балчик – Палатата – остана од периодот на романската окупација. Палатата била поранешна летна резиденција на романската кралица Марија Александрина Викторија Де Единбург (1875 – 1938). Резиденцијата е изградена во 1924 година. Ботаничката градина - уште една голема знаменитост на градот - исто така се наоѓа во границите на резиденцијата.
Голем број од наодите, направени при ископувањата во регионот, се чуваат во Историскиот музеј на Балчик. Експонентите зборуваат за создавањето и развојот на градот во антиката и средниот век. Периодот во кој Балчик и Јужна Добруџа биле под романска власт е претставен со слики и документи. Сите наоди и мермерни статуи од храмот Кибела се чуваат во музејот. Храмот Кибела е пронајден во 2007 година, а според археолозите датира од околу 280 – 260 години п.н.е. Во остатоците од храмот се пронајдени 27 зачувани натписи, а речиси сите слики се на божицата Кибела. По земјотресот во средината на VI век, храмот бил покриен. Денес е достапно без да се плаќа влезница. На барање на туристите, Кустосот на Историскиот музеј може да каже за историјата на храмот на локацијата. При посетата на локацијата, внимавајте бидејќи не е одржувана и се наоѓа на дното на длабок ров.
Објектот на Етнографскиот музеј се наоѓа спроти зградата на Историскиот музеј. Музејот е сместен во куќа од периодот на преродбата, која била сопственост на трговец од Балчик. Овде се претставени домашни производи, накит и традиционална облека. Посебно место имаат занаетите како што се: бакарство, домашно кроење и др. На вториот кат од музејот може да се видат традиционални носии од Добруџа и Котел, како и интересни алатки, како што се машините за карање (уреди за чешлање на волна ), дистаф, разбои итн.
Туристите можат да дознаат повеќе за развојот на Балчик за време на преродбата (18-19 век) во Заедничкото училиште и црквата Свети Никола, кои се симбол на борбата на локалното население за сопствена црква и образование. Двете локации се обединети под името Revival Complex. Во училиштето туристите можат да видат како изгледале училницата и наставничката канцеларија во периодот 1861 – 1865 година. мермерни плочи, а клупите зад нив беа за најнапредните студенти, кои пишуваа на пергаментни листови.
Уметничката галерија е исто така интересно место за посета. По враќањето на Јужна Добдуџа во Бугарија во 1940 година, галеријата била затворена, а експонентите биле однесени во Романија. Реставрацијата на културната институција започна во 1960-тите. Во денешно време на површина од 800 метри квадратни се изложени уметнички дела создадени од повеќе бугарски автори. На првиот кат има странска уметничка сала и други две сали во кои се сместени привремени изложби. Централно место во фоајето на вториот кат зазема статуата на Бог Дионис. Еве го постојаното изложување на галеријата. Во галерискиот фонд има повеќе од 1500 уметнички дела изработени од бугарски и странски автори.
Морското одморалиште Албена се наоѓа во непосредна близина на Балчик. Двете дестинации се поврзани со уличка на морето наречена Дамбата. Почнува од пристаништето за јахти, поминува покрај Палатата и стигнува до Албена, бидејќи неговата вкупна должина е 7300 метри.
Манастирот Ак Јазала Баба – Св. Атанас се наоѓа на 16 километри од Балчик, во близина на селото Оброчиште. Мештаните го нарекуваат Теќе (дервишки манастир). Изградена е во 16 век, но ја посетувале и христијани и муслимани. Муслиманите го сметаат за патрон на манастирот муслиманскиот светец Акјазала Баба. По неговата смрт, дервишите изградиле теќе, околу кое било изградено селото Текиеџик (денешното село Оброчиште). На ова место христијаните го почитуваат свети Атанасиј Велики. Тие веруваат дека овде некогаш имало манастир, кој муслиманите го претвориле во дервишко светилиште, а свети Атанасиј бил убиен од Османлиите додека ја бранел својата вера. Денес посетителите можат да видат две згради – турбе (гробница), во средината на која се наоѓа гробот на Акјазала Баба, и имаретот – местото каде што монасите ги извршувале своите обреди и ги сместиле патниците. Зградите имаат слична архитектура – конструкција од седум ѕида, со правоаголен претсобје залепен на еден од ѕидовите. Покривот на имарет е урнат за време на војната меѓу Русија и Турција во 1768-1774 година.
Во непосредна близина на Балчик има три модерни терени за голф. Има и други интересни места во регионот – селото Кранево, главниот град на Бугарија – градот Каварна, како и многу места за кампување. Во близина е и резервацијата на тврдината Калиакра. Балчик и регионот околу него нудат различни опции за сместување, угостителство и забава.
Меѓутоа, нема сомнеж дека Балчик е најпопуларен поради можностите за поморски туризам. Прекрасните плажи во регионот околу градот, како и свежата природа, привлекуваат многу туристи во летните месеци.
Информативните материјали за културните знаменитости и Балчик се продаваат во сите музеи и галеријата.
Comments