На споменикот на генерал-мајор Константин Каварналиев кај Дојран беше одбележана 110-годишнината од смртта на бугарскиот офицер кој загинал за време на Втората балканска војна.
За да му оддадат почит на Каварналиев, пред неговиот споменик беа присутни бригадниот генерал Пламен Јорданов, началник на Генералштабот на копнените сили, директорот на Дирекцијата „Социјална политика и воено патриотска образовна политика“ во Министерството за одбрана, резервниот офицер генерал-лејтенант Димитар Илиев, директорот на Дирекцијата „Финансии“ во Министерството за одбрана Тодор Гелев, заменик началникот на СОУ „Васил Левски“, полковник Георги Крајнов, лејтенант Виктор Стојанов и наредниците од Вишата гимназија „В. Левски“, амбасадорот на Бугарија во Република Северна Македонија Ангел Ангелов, генералниот конзул во Битола Николај Димитров, претставници на бугарската дипломатска мисија во земјава, националниот иницијативен комитет за одбележување на годишнината од Балканските војни „Традиција“ и претставници на бугарската заедница во Република Северна Македонија.
„Бестрашен до самопожртвуваност, кој направи подвиг сличен на оној на Ботев. Херој кој стана столб на бугарската воена слава“, изјави амбасадорот на Република Бугарија во Република Северна Македонија, Ангел Ангелов, во своето свечено обраќање пред присутните.
Бригадниот генерал Пламен Јорданов раскажа за последната битка на Каварналиев, кога неговите војници биле во број од 1 наспроти 14, но и покрај тоа славниот бугарски офицер започнал контранапад влевајќи им сила на неговите војници. По цена на многу жртви, позицијата била задржана, но Каварналиев бил ранет и починал неколку часа подоцна.
Свештеник од Струмичката епархија отслужи панихида во спомен на Каварналиев и загинатите бугарски војници.
Константин Каварналиев бил бугарски полковник, кој загинал во близина на Дојран за време на Втората балканска војна. Во тоа време тој бил назначен за командант на бригада од 3-та балканска пешадиска дивизија, со која се борел три дена за да даде можност на населението од Кукуш да се повлече без да даде жртви. По повлекувањето на луѓето и палењето на Кукуш, грчката војска тргнала кон Дојран и таму започнале борбите. Полковникот Каварналиев имал само 3.000 борци наспроти 42.000 грчка војска, но и покрај тоа влегол во битката. Позицијата ја задржал, но бил ранет во ногата, а куршумот повредил важна артерија. Полковник Каварналиев починал на 23 јуни 1913 година и постхумно бил унапреден во генерал-мајор.
Погребан е во скромен, набрзина подготвен гроб, меѓу своите војници на еден од ридовите меѓу Дојран и Валандово. Во 1916 година, командата на деветтата пешадиска плевенска дивизија одлучила да му подигне споменик. Споменикот бил откриен со говор на потполковникот Борис Дрангов.
Покрај генерал-мајор Каварналиев, тука се погребани и пет војници кои загинале подоцна, за време на Првата светска војна. Во 1966 година, споменикот бил кренат во воздух, а неговите остатоци се уште стојат во близина, обраснати со трева и трње. 13 години бугарската држава се обидуваше да го обнови споменикот. Проф. Божидар Димитров направи копија од оригиналниот споменик, кој моментално е поставен во Шумен, а споменикот од бел камен висок 7,5 метри беше обновен во 2019 година во присуство на тогашните премиери на Бугарија Бојко Борисов и на Република Северна Македонија Зоран Заев. Оттогаш секоја година, на овој датум, на гробот на ген. Каварналиев се одбележува годишнината од неговата смрт.
Comentários